با پایان مهلت ثبت نام کاندیداها برای انتخابات ریاست جمهوری پرسشی که کنجکاوی را بر می انگیزد این است که اکنون از بین 686 نفر کاندیدای ثبت نام کرده، حریفان اصلی کارزار کدامیک هستند. در واقع کدامیک از اینها می توانند وزنه های اصلی باشند که ائتلافها در هر یک از جناحهای سیاسی حول محور آنها شکل خواهند گرفت. حدس پاسخ در مورد اصلاح طلبان آسان بود و از همان لحظات پایانی وقت ثبت نام معما حل شده می نمود. اصلاح طلبان که نمی توانستند حتا بر تایید صلاحیت محمد خاتمی حساب کنند نهایتا بر کاندیداتوری آیت ا... هاشمی رفسنجانی بهرمانی که بواسطه ی سنوات تجربه و فعالیتش از آغاز انقلاب،علاوه بر اصلاح طلبان در میان اقشار سنتی، بازار و حتا برخی اصولگرایان نیز می تواند پایگاهی داشته باشد، اجماع کردند. این در حالیست که محمد خاتمی با توجه به وقایع پس از انتخابات 88 و با در نظر گرفتن دلسردی هواداران پر و پا قرص اش از او بخصوص از پی شکستن تحریم انتخابات مجلس توسط او که هوادارانش به طعنه از آن با عنوان "حماسه ی دماوند" یاد می کنند، همینطور با توجه به ریزش و عدم حمایت و حتا مشارکت بسیاری از فعالین جنبش سبز در انتخابات پیش رو، حتا در صورتی که بر فرض تقریبا محال تایید صلاحیت می شد نیز نمی توانست وزنه ای سنگین بحساب بیاید و در برابر هجمه های سنگین توپخانه ی اصولگرایان نیز توان مقاومت نداشت. بنابراین یک ضلع انتخابات پیش رو را باید هاشمی رفسنجانی بهرمانی با پرچمداری اصلاح طلبان بحساب آورد. اما پاسخ به پرسش اصلی در مورد اصولگرایان که در قدرت هستند و با توجه به انشقاق و اختلافاتی که دارند کمی دشوارتر است. در واقع اصولگرایان نتوانسته و نمی توانند بر کاندیداتوری یک نفر اجماع کنند. از میان اصولگرایانی که ثبت نام کردند، از علی اکبر ولایتی و باقر قالیباف(هر دو از ائتلاف موسوم به 2+3) و سعید جلیلی، کاندیدای مورد حمایت جبهه ی پایداری میتوان به عنوان سرشناسترین آنها نام برد. قالیباف که وی را از "ساکتین فتنه" و اصولگرایی نزدیک به اصلاح طلبان می شناسند در دعوای به شدت قطبی پیش رو و به دلیل مواضع متناقض اش محلی از اعراب نمی تواند داشته باشد. اما اگر به معیارهایی که رهبری در تعریف کاندیدای اصلح به دفعات عنوان کرده است خوب توجه کنیم حتا به شکلی ناخودآگاه نظرمان به شخصی که به احتمال قوی مورد توجه حاکمیت است معطوف می شود. دکتر سعید جلیلی که سابقه ی 18 ساله در وزارت خارجه دارد، مذاکره کننده ی ارشد هسته ای ایران و نماینده ی مستقیم رهبری در این امر، دبیر شورای عالی امنیت ملی و استاد دانشگاه امام صادق که به سرسختی در مذاکرات هسته ای شناخته می شود و به مواضع نظام و حاکمیت کاملا متعهد و پایبند است و به علاوه او را پرچمدار "دست آوردهای نظام در مذاکرات هسته ای ایران با قدرتهای غربی" می شناسند به نظر تمامی صفات مطلوب حاکمیت را یکجا دارد. او که هوادارانش با عنوان "سرور دیپلماتها و جانبازان" از او یاد می کنند، حتا با وجودیکه اذهان عمومی آشنایی و اطلاعات زیادی با وی ندارند (و شاید درست از همین منظر هم باشد که) به خوبی این امکان را پیدا می کند که بتوان قبای قهرمانی دلیر و بری از اتهامات فساد و دیگر اتهامات رایجی که در ادبیات سیاسی امروز ایران بسیار فراگیر شده است را بر قامت او دوخت. گمانه زنی شخصی اینجانب از ماهها پیش بر این بود که وی با وجود همان هاله ی رمز و راز پیرامون او و به دور از هیاهو و بی آنکه چندان در انظار عموم ظاهر شود در رقابت برای ریاست جمهوری وارد خواهد شد و در صورتیکه شرایط کما فی السابق به شکل مطلوب حاکمیت پیش برود حتا بخت اول ریاست جمهوری را در سال 92 خواهد داشت. امروز بخشی از این پیش بینی محقق شده اما شب دراز است و حوادث محتمل. اظهارات اخیر علی اکبر ولایتی در خصوص اجماع اصولگرایان بر حمایت از کاندیداتوری سعید جلیلی را نیز باید حائز اهمیت دانست. ولایتی اخیرا عنوان کرده "در صورت حمایت جامعتین از جلیلی، ما هم حمایت می کنیم". بنابراین دورنمای جلیلی با پرچمداری اصولگرایان را می توان به شکلی محتمل در نظر گرفت. اما دولت احمدی نژاد و همراهان او که به تعبیری از همان آغاز دور دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد، از بدنه ی اصلی اصولگرایی و حامیان اصلیش به شدت زاویه گرفته را باید در ضلع دیگری از این چند ضلعی انتخابات و مدعی سهمی بزرگ دانست. کاندیدای مورد حمایت دولت که با مشایعت شخص احمدی نژاد و با وجود مخالفتهای شدید، برای انتخابات پیش رو ثبت نام کرد، اسفندیار رحیم مشایی است که در خصوص او در مطلب بعدی بطور جداگانه خواهم نوشت.

         مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری88 تصویر اول، تنفیذ سال 84 تصویر دوم.

             رحیم مشایی و حشر و نشر با بازیگران و هنرپیشگان.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: